Het autofagieproces is betrokken bij verschillende aandoeningen zoals kanker en neurologische ziekten. Het werkt als het interne recycleprogramma van het lichaam. Disfunctionele autofagie is echter in verband gebracht met de ziekte van Parkinson, diabetes, cances en andere leeftijdsgerelateerde aandoeningen.
Na deze kleine inleiding over het belang van het autofagieproces is het geen verrassing dat nieuwe ontdekkingen op dit gebied kunnen leiden tot een Nobelprijs. Afgelopen maandag won onderzoeker Yoshino Ohsumi de Nobelprijs voor geneeskunde voor het identificeren van de eerste essentiële genen voor autofagie.
"Ik voel me niet op mijn gemak als ik met veel mensen moet concurreren, en in plaats daarvan vind ik het leuker om iets te doen wat niemand anders doet. In zekere zin is dat waar wetenschap om draait en het plezier om iets te vinden inspireert me." Yoshino Ohsumi
Hoe heeft Ohsumi het gedaan?
In zijn laboratorium had Ohsumi giststammen ontwikkeld die autofagosomen opstapelden tijdens verhongering. Deze ophoping kon alleen gebeuren als essentiële genen voor autofagie inactief waren. Dus begon Ohsumi de cellen te manipuleren met verschillende genmutaties en slaagde erin autofagie te induceren.
Autofagie bestaat al
Hoewel autofagie al 50 jaar bekend is, werd het belang van dit proces pas in de jaren 1990 erkend door de studies van Ohsumi.
Voor zijn werk heeft Ohsumi al een aantal fans verdiend:
"Ik ben erg blij dat hij dit jaar de Nobelprijs heeft gekregen, het is zeer verdiend. Zijn lab werkt voornamelijk in gist. Zij deden de eerste onderzoeken die de ontdekking mogelijk maakten van belangrijke genen die betrokken zijn bij autofagie. Veel andere laboratoria hebben direct of indirect gebruik gemaakt van zijn ontdekkingen om te zien waarom het belangrijk is bij ziekten."
David Rubinsztein - adjunct-directeur van het Cambridge Institute for Medical Research
"Ik denk dat het heel belangrijk is dat dit gebied van de wetenschap erkend wordt. Het belangrijke principe is dat we op zoek gaan naar gemeenschappelijke mechanismen in ziekten. Het opent wegen voor de behandeling van deze aandoeningen die anders zijn dan de meer conventionele ziektespecifieke benaderingen."
Giovanna Mallucci - hoogleraar klinische neurowetenschappen aan de Universiteit van Cambridge
Abonneer u op onze nieuwsbrief
Exclusieve inhoud van hoge kwaliteit over effectieve visuele
communicatie in de wetenschap.
Dutch 
English 
Chinese 
Japanese 
German 
Spanish 
Portuguese 
Russian 
French 
Italian