Bij het schrijven van wetenschappelijke teksten is nauwkeurige terminologie absoluut noodzakelijk. Vanwege de bestaande taxonomie gebruiken wetenschappers standaardtermen.
De naamgeving en classificatie van planten en dieren bestaat al heel lang, maar was niet altijd gestandaardiseerd.
In de achttiende eeuw hebben wetenschappers als Carl Linnaeus belangrijke bijdragen geleverd aan de oprichting van een internationaal systeem voor het schrijven van wetenschappelijke namen.
Er zijn zoveel nieuwe ontdekkingen gedaan over de organismen dat het moeilijk wordt ze te benoemen, daarom werden taxonomie en wetenschappelijke nomenclatuur opgesteld.
In een modern taxonomiesysteem is het mogelijk naar dezelfde soort te verwijzen, ongeacht de taal die wordt gesproken. In de wetenschap vormt dit kader de leidraad voor alle onderzoek dat erop gericht is een beter inzicht te krijgen in levende organismen en hun interactie.
Zo worden wetenschappelijke namen geschreven
Het is essentieel te begrijpen dat een wetenschappelijke naam voor een soort - plant, dier, bacterie, schimmel, enz. - uit twee delen bestaat: een geslacht, twee geslachten en dan de naam van de soort, de zogenaamde binomiale nomenclatuur.
Hoe werkt de binomiale nomenclatuur?
In 1753 introduceerde Linnaeus zijn binomiale nomenclatuur, die sindsdien algemeen wordt toegepast.
Biologische soorten worden geëtiketteerd met Latijnse namen die twee belangrijke elementen bevatten:
"Het is de geslacht gevolgd door de soorten"
De basisregel voor het schrijven van wetenschappelijke namen
- Het geslacht moet worden gevolgd door de soortnaam.
- Alle namen moeten cursief worden gedrukt.
- Geen hoofdletters behalve de naam van het geslacht.
[Houd er echter rekening mee dat een wetenschappelijke naam een ondersoortals het relevant is om de soort te identificeren].
De namen van alle wetenschappelijke organismen worden gedefinieerd door internationale codes.
Voorbeeld: De wetenschappelijke naam van de tijger is Panthera tigris
Een wetenschappelijke naam in het Latijn, zoals Panthera tigris, wordt altijd cursief weergegeven en het eerste woord wordt met een hoofdletter geschreven.
Hier wordt Panthera gebruikt om het geslacht aan te duiden en tigris om de soort aan te duiden. De combinatie van deze twee elementen vormt de wetenschappelijke naam van de tijger.
Het classificatiesysteem kent zeven klassen
Alleen geslacht, soort en ondersoort (indien van toepassing) dragen bij tot de taxonomie, de standaard binominale wetenschappelijke nomenclatuur. Neem bijvoorbeeld de tijger.
- Koninkrijk: Animalia - alle dieren vallen onder deze categorie.
- Phylum: Chordata (klasse van gewervelde dieren) - dieren met chordaten en ruggengraat behoren tot deze classificatie.
- Klasse: Onder deze categorie vallen zoogdieren met haar en borstklieren.
- Bestel: Carnivora, die alle soorten carnivoren omvat.
- Familie: Felidae- gedomesticeerde en wilde katten vallen in deze familie.
- Genus: Panthera- een categorie van grote, brullende katten.
- Soorten: Tigris- een bepaald type grote kat die jaagt en wild is.
Vandaag bestaan er vijf van de acht erkende ondersoorten van de tijger (Bengaalse, Amoer-, Indochina-, Sumatraanse en Zuid-Chinese tijger). De fysieke kenmerken van deze ondersoorten verschillen, evenals de geografische spreiding en hun haartypes en striping.
Opmaak van wetenschappelijke namen voor academisch schrijven
Cursivering
Er kunnen verschillen zijn tussen stijlen en publicaties. Het is bijna altijd nodig om de wetenschappelijke naam van een dier of plant te cursiveren. Het is een basisrichtlijn voor het schrijven van wetenschappelijke namen.
Kapitalisatie
Evenzo moet u het geslacht aan het begin van een wetenschappelijke naam met een hoofdletter schrijven. Voor soorten en ondersoorten gebruikt u kleine letters.
Gebruik van afkortingen voor genusnamen
Wanneer het geslacht voor het eerst wordt gebruikt, kan de naam worden afgekort: Panthera t. Tigris voor Bengaalse tijgers. Gelieve niet af te korten als u soorten opneemt die een soortgelijke letter hebben maar tot verschillende geslachten behoren.
Classificaties van de taxonomie boven het geslacht
In het algemeen moeten hogere taxonomische niveaus met een hoofdletter worden geschreven (familie, orde, klasse, fylum of divisie, en koninkrijk), maar niet cursief. Er zijn echter enkele speciale gevallen: bacteriën, schimmels en virussen moeten ook op familieniveau worden gecursiveerd.
Ondersoort
Net als bij de soort wordt de ondersoort consequent in kleine letters en cursief weergegeven. Wanneer de soort en de ondersoort hetzelfde zijn, zoals bij de tijger Panthera tigris tigris, is de soortafkorting niet nodig, zoals bij Panthera t. Tigris.
Soorten onbekend of niet gespecificeerd
Een niet-geïdentificeerde soort moet worden afgekort met "sp.". In het meervoud wordt "spp." gebruikt. In het bos kwamen bijvoorbeeld veel Cladonia-soorten voor (Cladonia spp.). De "sp." en "spp." worden niet cursief weergegeven. Wanneer een soort voor het eerst wordt beschreven, wordt hij aangeduid als "sp. Novo."
De namen van de ontdekkers
Na de wetenschappelijke naam volgt soms de afkorting of de volledige naam van de onderzoeker die de soort bedacht of het organisme ontdekte (bijv. ". Carolus Linnaeus, een eminent wetenschapper wiens naam werd gelatiniseerd, werd afgekort tot "L." "Juncus inflexus L."). De wetenschapper of de naam van de persoon wordt niet gecursiveerd.
Een consistente aanpak
Consistentie is een belangrijk aspect van wetenschappelijk schrijven. Het is noodzakelijk dat u consequent blijft, ongeacht of u de gewone of de wetenschappelijke naam gebruikt. Controleer de richtlijnen van uw manuscript zorgvuldig voordat u het indient.
Er zijn verschillende formaten voor verwijzingen en citaten, koppen en de volgorde van paragrafen. Wanneer u wetenschappelijke namen schrijft, kunt u erop vertrouwen dat de opmaak overal hetzelfde is, ongeacht het tijdschrift dat u wilt gebruiken. U kunt de bovenstaande regels volgen om consistentie te waarborgen.
Dus met deze regels en eenvoudige instructies over hoe wetenschappelijke namen worden geschreven, zult u hopelijk geen moeite hebben om ze te schrijven of te begrijpen.
Als u aan een nieuwe krant begint en dit artikel leuk vond, vergeet dan niet te kijken naar 'Onderzoeksartikel: Hoe schrijf je vanaf nul in 5 eenvoudige stappen'.
Of als je een echte gids wilt, hier is een geweldig e-book om je te helpen een ongelooflijke paper te schrijven.
U kunt ook genieten van enkele nuttige video's op onze youtube kanaal. Zoals deze over hoe typografie te gebruiken in een wetenschappelijke infographic.
Hoe typografie gebruiken in een wetenschappelijke infographic
Abonneer u op onze nieuwsbrief
Exclusieve inhoud van hoge kwaliteit over effectieve visuele
communicatie in de wetenschap.
Dutch 
English 
Chinese 
Japanese 
German 
Spanish 
Portuguese 
Russian 
French 
Italian