Dat klopt, alle antwoorden liggen in de ogen. Zelfs als het gaat om de geschiedenis van de vissen.
De wetenschapper Miranda Bell en zijn team van de Universiteit van Californië illustreerden het gebruik van lenzen in de oogballen van vissen om de verschuivingen in het dieet en de migratie van vissen te voorspellen.
De migratie van waterdieren staat meestal onder invloed van verschillende milieu- en menselijke factoren die het noodzakelijk maken om deze migratie in stand te houden en te beschermen.
De isotopenanalyse van isotopenelementen is aan het licht gekomen als een nuttig hulpmiddel bij het bestuderen van de migratie van vissen. Ze bestudeerden Oncorhynchus tshawytscha (chinookzalm) in verschillende habitats zoals de broederij, de rivier en de seizoensgebonden uiterwaarden.
De observatie en analyse:
Isotopen zijn elementen met hetzelfde aantal protonen maar een verschillend aantal neutronen die niet vervallen in de loop van de tijd.
Welnu, deze isotopenelementen zijn in verband gebracht met het bepalen van de voedingsbron van trekdieren.
De laminae van de lenzen van de oogbol zouden rijk zijn aan eiwitten. Deze eiwitten worden gebonden door isotopenelementen die leiden tot een isotopische signatuur die kan worden geëvalueerd door middel van stabiele isotopenanalyse.
De jonge zalmvis werd bestudeerd in drie verschillende isotopische habitats met een verschillend voedselweb om het archiefweefsel van de oogbol van de vis te kwantificeren.
De gebruikte stabiele isotopenelementen waren zwavel 35, koolstof 13 en stikstof 15 (34S, 13C,15N).
De zwavelisotoop is nuttig om voedingsbronnen te leren kennen. De vis van de kustmigratie is rijk aan koolstof-13-isotoop en wordt daarom gebruikt om de migratiebeweging te bepalen.
De stikstofisotoop wordt gebruikt bij het bepalen van de trofische niveaus in trekdieren.
De stabiele isotopenanalyse is geformuleerd op basis van het concept "je bent wat je eet".
Op basis hiervan keken de wetenschappers naar isotopenelementen zoals zwavel, koolstof en stikstof in het weefsel van de volwassen zalmvis die in drie verschillende habitats werd gekweekt.
Hun studie leidde tot de bevinding dat de vissen die in de seizoensgebonden uiterwaarden waren gekweekt, meer lagen van de lens hadden en ook veel sneller groeiden dan de vissen die in de rivier en de broedplaats waren gekweekt.
Ook bleek uit de isotopenanalyse dat vissen een hoog gehalte aan koolstof en zwavel hadden door de rijstvelden van de Bypass.
De binding van de eiwitten van de oogvisbol en het isotoopelement werd gebruikt om het voedingsgehalte te analyseren.
Afgezien hiervan werd bij de jonge zalmvis een stabiel isotopenelement in de oogbollens geregistreerd, wat leidde tot de vergelijking met de volwassen vis voor het overzicht van zijn habitat en voedingsbron.
Dit instrument voor stabiele isotopenanalyse (SIA) heeft de mogelijkheden voor verschillende natuurbehoudsprojecten vergroot. Het zou gebruikt kunnen worden om leefgebieden voor verschillende trekdieren te isoleren, omdat deze sterk worden aangetast door de huidige klimaatveranderingen en ook door menselijke activiteiten.
Bekijk de onderstaande referentie voor meer informatie over hun onderzoek.
Abonneer u op onze nieuwsbrief
Exclusieve inhoud van hoge kwaliteit over effectieve visuele
communicatie in de wetenschap.