Het hele zenuwstelsel is gebaseerd op actiepotentialen en synapsen om informatie door het hele lichaam te verzenden.
Neuronen zijn cellen die gespecialiseerd zijn in het verzenden van elektrische of chemische signalen naar een ander neuron via een welbepaald pad dat een doelcel bereikt.
Dit artikel is het tweede deel van twee waarin wordt besproken hoe dit verbazingwekkende en complexe systeem in staat is om bijna alles in ons lichaam te regelen.
Nu gaan we het hebben over de synapsspleet - de ruimte tussen twee neuronen, een ander gebied dat ook verantwoordelijk is voor het doorgeven van zenuwimpulsen.
De naam synaps komt van het Griekse synapsiswat betekent "conjunctie". Wetenschappers door de geschiedenis heen hadden moeite met het vinden van een term die de "vereniging van twee afzonderlijke elementen".
In sommige oude artikelen werd naar de synaps ook verwezen als knooppunten. Vandaag de dag is de synaps is de naam die gebruikt en gegeven wordt aan de structuur die verantwoordelijk is voor het doorgeven van een signaal aan een ander neuron bij de synapsspleet.
Alle synapsactie vindt plaats in de synaptische spleet, een kleine plek tussen twee verschillende cellen naast elkaar, de pre-synaptisch cel en de pos-synaptische cel.
In de meeste gevallen zijn twee neuronen met elkaar verbonden via de axonterminal van één neuron - het presynaptische neuron, degene die het signaal doorgeeft - naar de dendriet van het volgende neuron - het pos-synaptische neuron - dat ofwel de doelcel of het volgende neuron in de rij kan zijn om het signaal door te geven.
In de ruimte tussen de cellen - de synapsspleet - vindt een enorme hoeveelheid informatie tegelijkertijd plaats. Een grote moleculaire machinerie is verantwoordelijk voor het regelen van het vrijkomen en de productie van deze informatiedragers, deze moleculen worden neurotransmitters genoemd.
Maar neuronen doen niet al het werk alleen, ze hebben een specifiek type cel naast zich dat de regulatie van neurotransmitters ondersteunt. Deze cellen zijn de astrocytenHet zijn een soort gliacellen.
Glias worden geclassificeerd als niet-neuronale cellen - ze dragen geen enkel type zenuwimpuls of signaal over en produceren deze ook niet.
Deze cellen hebben veel verantwoordelijkheden, die allemaal gerelateerd zijn aan de behoeften van de neuronen, als een 24/7 assistent.
Ze komen overal in het centrale en perifere zenuwstelsel voor. Over het algemeen geven ze ondersteuning, bescherming en voeden ze het neuron met voedingsstoffen.
Zoals gezegd zijn neuronen gespecialiseerde cellen die elektrische of chemische signalen doorgeven. Elk van deze signalen heeft een methode om het signaal door te geven.
Het pre-synaptische neuron dat betrokken is bij de chemische synaps is in staat om niet alleen informatie door te geven aan neuronen, maar ook aan spieren en klieren, wat gebeurt door de actiepotentiaal die langs het neuron reist, de axonterminal bereikt en vervolgens het signaal doorgeeft aan de spanningsgevoelige calciumkanalen.
De depolarisatie maakt deze kanalen actief waardoor calcium (Ca+2) het neuron binnen kan gaan.
De instroom van calcium in de cel geeft een signaal af aan het synaptisch blaasje, dat vervolgens neurotransmitters afgeeft in de synaptische spleet.
Eenmaal in de synaptische spleet gaan deze neurotransmitters naar de neurotransmitterreceptoren van het pos-synaptische neuron.
Zo gaat de zenuwimpuls verder, herhaalt het proces zich in de dendrieten, dan in de kern en gaat naar het axon waar de actiepotentiaal wordt doorgegeven.
Wanneer de zenuwimpuls de doelcel bereikt, kunnen er twee soorten reacties optreden in het pos-synaptische neuron: een opwindende of een remmende reactie.
De andere, de elektrische synaps, verloopt veel sneller in vergelijking met de chemische synaps, omdat deze uit minder stappen bestaat voor de signaaloverdracht.
De elektrische stroom wordt verzonden via kanalen die spleetknooppuntenis aanwezig op beide cellen en verbindt de presynaptische met de posynaptische neuronen.
Deze kanalen zijn in staat om elektrische stroom door te geven zonder dat er neurotransmitters bij betrokken zijn.
Interessant is dat het synapsproces niet noodzakelijkerwijs steeds dezelfde neurononderdelen hoeft te verbinden, zoals de axonterminal en dendrieten.
Er zijn meer regelingen voor het doorgeven van zenuwimpulsen dan deze.
Axonterminalen van presynaptische cellen kunnen rechtstreeks verbonden zijn met de bloedsomloop, het axon van een neuron of zelfs een andere axonterminal.
Ze kunnen ook verbonden zijn met een neuron dendriet stekel of zelfs geen verbinding hebben voor het vrijgeven van neurotransmitters in de extracellulaire media.
Afhankelijk van het type informatie dat wordt overgedragen, moet er een type neurotransmitter worden vrijgegeven. Deze kunnen behoren tot de groep van glutamaterge, GABAergische, cholinerge en adrenerge met een exciterende of remmende werking.
De regulatie van neurotransmitters is een zeer delicaat systeem in ons lichaam.
Onderzoeken uitgevoerd door vele wetenschappers toonden aan dat één ontregelde neurotransmitter niet één, maar vele activiteiten in de hersenen kan beïnvloeden, zoals stemming, humor, slaap, eetlust, lichaamstemperatuur, angst, naast psychische aandoeningen.
De ziekte van Parkinson en schizofrenie bijvoorbeeld, die vandaag de dag bekend staan als ziekten zonder genezing, zijn gerelateerd aan een disfunctie van de neurotransmitter dopamine.
Over het algemeen zijn zenuwimpulsen verantwoordelijk voor de communicatie en het doorgeven van alle informatie door het hele lichaam.
Een klein probleem of ontregeling kan grote gevolgen en ziekten veroorzaken. Wetenschappers zijn nog steeds op zoek naar antwoorden om dit complexe netwerk volledig te begrijpen.
____
Vond je de infographic in dit artikel leuk? Je kunt hem ook in je werk gebruiken, klik hier en je ziet alle sjablonen die beschikbaar zijn voor Mind the Graph gebruikers. Je hoeft niet helemaal opnieuw te beginnen. Of je kunt beginnen met het maken van op dit momentmet behulp van onze neurologie galerie en meer!
Abonneer u op onze nieuwsbrief
Exclusieve inhoud van hoge kwaliteit over effectieve visuele
communicatie in de wetenschap.
Dutch 
English 
Chinese 
Japanese 
German 
Spanish 
Portuguese 
Russian 
French 
Italian